Door welke onderwijservaring maakte jij een groeisprong?
Opbrengst en inzichten
- In het delen van geluiden uit de tussentijd in de kring
werkte het verfrissend toen een iemand gewoon 2x instapte om nog een tweede bijdrage te
leveren. Hoe snel leggen we ons beperkingen, regels op over hoe we iets doen
(iedereen mag 1 x)…. Mensen die zo’n ‘onzichtbare’ grens overschrijden scheppen
onbewust ruimte voor anderen.
- De studenten in onze opleidingen zijn divers en veelkleurig, maar halen we daar uit wat erin zit? In hoeverre stimuleren we in ons onderwijs het opzoeken van het vreemde, nieuwsgierigheid naar de ander, elkaar willen begrijpen en verschillen onderzoeken?
- Wereldburgerschap is een waarde en een houding die beiden zijn terug te vinden in ons gedrag. We kunnen rolmodel zijn voor elkaar. Als onderwijsinstituut, als docenten is het onze taak om verschillende rolmodellen aan te bieden aan onze studenten. Zodat zij zelf hun eigen waarden en houding kunnen ontwikkelen. Maar studenten kunnen zelf ook rolmodel zijn voor de docenten, of voor andere studenten.
- Welke invulling geven wij aan de waarde/houding wereldburgerschap?
- Wereldburgerschap wordt gedreven door elkaar willen begrijpen en begrepen worden. Als we bijdragen aan een houding waarin je durft eerst de ander proberen te begrijpen voordat jezelf begrepen wordt, doen we het goed!
- Wereldburgerschap gaat grenzen over. Over 'lastige' grenzen, grenzen verleggen, nieuwsgierig zijn over een ander die misschien anders is, maar ook over je grenzen aangeven.
Hoe doen wij dat in onze lessen? In de opleiding Huid moeten studenten veel op elkaar oefenen. Er werd zichtbaar dat in een bepaalde les, waar studenten elkaars borst moesten masseren de moslima’s en andere studenten elkaar niet masseerden, maar binnen de eigen subgroep bleven. De enige jongen in de klas kon helemaal niet meedoen. Er waren kleine eilandjes in de klas ontstaan die onoverbrugbaar leken. Zulke grenzen dus…. hoe ga je daarmee om. Studenten bleken weer nader tot elkaar te komen, toen de docent niet over de groepsindeling begon, maar in gesprek ging over de vraag ‘hoe voel je je als je je moet uitkleden in bijzijn van een ander?' De schroom voor het uitkleden bleek universeel, waardoor er herkenning ontstond en nabijheid. - Wereldburgerschap krijgt vorm als de vieze, modderige 'wicked problems’ die in onze maatschappij, of in Den Haag als grote wereldstad, bestaan, niet uit de weg gaan, maar onder ogen zien, binnen halen en er 'iets' aan proberen te doen.
Zo ging ondanks de aanslagen in Brussel de studiereis met studenten naar die stad toch door. De aanslagen en alle politieke en maatschappelijke kwesties werden zo onderdeel van de reiservaring. Er werd tussen studenten en docenten veel over gesproken.
Een docent vertelt een verhaal over een jongen van Marokkaanse afkomst die weinig kansen heeft en opgroeit in een omgeving die hem niet uitdaagt om te studeren, maar om rottigheid uit te halen. Een docent weet hem te raken en adviseert hem een half jaar naar Marokko te gaan en daar zijn roots te onderzoeken. Die reis is zo inspirerend voor deze jongen dat hij nu in zijn derde jaar andere jongens van Marokkaanse afkomst begeleid.
De sportcampus bevindt zich nu in een heel witte wijk en blijkt ook nog een behoorlijk ‘blanke’ populatie te hebben. De nieuwe campus ligt straks in een veel diverse wijk waar de rommelige 'wicked problems' voor het oprapen liggen. Hoe kunnen we van deze nieuwe situatie optimaal gebruik maken om leerervaringen te creëren en wereldburgerschap samen in praktijk te brengen?
ONDER-WIJS-HEID
Inhoudsopgave Meerjarenbeleid Wereldburgerschap & Kwaliteit
